Karma dla psów na leiszmaniozę
Dobry w leczeniu leiszmaniozy. Opracowany weterynaryjnie ✓ Niska zawartość puryn ✓
Leiszmanioza u psów - objawy, leczenie i odpowiednia karma dla psów
Co to jest leiszmanioza?
Objawy leiszmaniozy - Twój pies wykazuje następujące objawy
- Zmęczenie i ogólne osłabienie
- Zapalenie lub strupy na skórze, zwłaszcza na krawędziach uszu, nosa i wokół oczu (tworzenie się okularów).
- Wypadanie włosów
- Utrata apetytu połączona z utratą masy ciała
- Problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty lub biegunka.
- Widoczny wzrost pazurów
- Obrzęk węzłów chłonnych
- Krwawienie z nosa
- Gorączka
Diagnoza - wczesne wykrywanie zapewnia długą oczekiwaną długość życia
Jeśli podejrzewa się leiszmaniozę, specjalne badania krwi lub próbki tkanek pomagają wykryć infekcję. Jedną z metod jest elektroforeza białek (EEP). Pomaga ona potwierdzić diagnozę, ocenić stopień zaawansowania choroby i monitorować przebieg leczenia. Całkowite białko we krwi psa jest rozkładane na składniki w celu rozpoznania zmian w niektórych białkach. Białka globuliny i albuminy są ważne dla diagnozy leiszmaniozy.
Podczas ostrego epizodu leiszmaniozy zakażone psy wykazują zwiększone stężenie globuliny, podczas gdy zawartość albuminy spada. Zmniejsza to iloraz albumina-globulina, co może wskazywać na chorobę leiszmaniozową. Jednak w przewlekłym stadium leiszmaniozy wartości krwi mogą być nietypowe. Konieczne są zatem regularne kontrole w celu wczesnego rozpoznania ewentualnego nawrotu choroby.
EEP jest również przydatny do monitorowania leczenia. Skuteczna terapia prowadzi do zmniejszenia stężenia gamma globulin. Jednak sama elektroforeza białek nie może zapewnić jasnej diagnozy. Dlatego powinna być zawsze łączona z innymi procedurami diagnostycznymi i interpretowana z uwzględnieniem objawów klinicznych. Ogólnie rzecz biorąc, jest to cenny dodatek do diagnostyki i obserwacji leiszmaniozy u psów.
Postęp leiszmaniozy - cztery etapy
1. etap początkowy
2. umiarkowana choroba
3. poważna choroba
4. etap końcowy
Terapia - leki i odpowiednia dieta na leiszmaniozę
Bez leczenia oczekiwana długość życia psów z leiszmaniozą wynosi zwykle tylko dwa do trzech lat. Wiele chorych zwierząt umiera wcześniej z powodu niewydolności nerek lub musi zostać poddanych eutanazji z powodu złego stanu zdrowia. Jest jednak nadzieja: wczesne leczenie może kontrolować chorobę, zapobiegać uszkodzeniom narządów i zapewnić psu jeszcze wiele szczęśliwych lat.
Ponieważ leiszmanioza jest nieuleczalna, pies będzie nosicielem patogenów przez całe życie. Nawet po skutecznym leczeniu może wystąpić nawrót choroby. Celem terapii jest złagodzenie objawów i umożliwienie psu życia tak bezbolesnego i znośnego, jak to tylko możliwe. Wymaga to regularnych badań krwi i moczu oraz konsekwentnego leczenia farmakologicznego.
Terapia farmakologiczna obejmuje trzy rodzaje leków:
- Leki na leiszmaniozę: Spowalniają wzrost patogenów.
- Leiszmanicydy: Częściowo zabijają patogeny.
- Immunomodulatory: Wspierają układ odpornościowy w walce z chorobą.
Właściwa żywność na leiszmaniozę
Kiedy karma dla psów ma niską zawartość puryn?
Niestety, nie ma prawnych ograniczeń dla terminu "niska zawartość puryn". Niektórzy producenci oferują specjalne karmy dietetyczne dla chorych na leiszmaniozę. Zawartość puryn w suchej karmie dla psów z leiszmaniozą powinna wynosić od 30 do 50 mg puryn na 100 g. Mokra karma dla psów z leiszmaniozą powinna zawierać tylko od 5 do 15 mg puryn na 100 g. Jeśli nie możesz znaleźć żadnych informacji na temat zawartości puryn w karmie na stronie produktu, zawsze możesz zapytać producenta. Jeśli analizy zawartości puryn nie są dostępne, należy wybrać inną karmę.
Można również przyjrzeć się składnikom karmy. Karma dla psów z mięsem często zawiera dużo puryn, w szczególności podroby. Alternatywą jest wegetariańska lub wegańska karma dla psów, która często zawiera znacznie mniej puryn. Składniki o niskiej zawartości puryn obejmują jajka lub ziemniaki. Nie ma jednak czegoś takiego jak dieta całkowicie wolna od puryn, ponieważ puryny znajdują się we wszystkich organizmach. W razie wątpliwości można omówić optymalną dietę dla leiszmaniozy z lekarzem weterynarii.
Niskopurynowa karma dla psów z leiszmaniozą od Ofrieda
Aby znaleźć odpowiednią karmę dla psa z leiszmaniozą, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii. Chcemy ułatwić karmienie niskopurynową karmą i dlatego opracowaliśmy dwa rodzaje niskopurynowej karmy dla psów. Nasz Held vom Feld to karma wegetariańska z ziemniakami, łubinem i jajkiem. Ta kombinacja oznacza, że nasz Held vom Feld zawiera wysokiej jakości białko, ale tylko niewielką ilość puryn. Zawartość puryn wynosi tylko 27 mg na 100 g.
Dzięki naszej pełnoporcjowej karmie o niskiej zawartości puryn Twój pies jest pod dobrą opieką. Dostaje wszystkie ważne składniki odżywcze, a Ty masz czyste sumienie z każdym kęsem.
Koszty leiszmaniozy - na co trzeba być przygotowanym
Jeśli Twój pies ma leiszmaniozę, będzie wymagał leczenia przez całe życie. Nawet po skutecznym leczeniu choroba może wybuchnąć ponownie w dowolnym momencie, dlatego wiele psów wymaga długotrwałego leczenia. Leczenie i związane z nim koszty są indywidualne i zależą od różnych czynników - ale jedno jest pewne: wymaga dużo miłości, cierpliwości i, niestety, odpowiedzialności finansowej.
Leki są głównym czynnikiem kosztowym. Koszty różnią się w zależności od masy ciała psa, ponieważ dawkowanie jest odpowiednio zróżnicowane. Jeśli u psa wystąpi nowy atak leiszmaniozy, konieczne jest podanie dodatkowych leków w celu spowolnienia postępu choroby. W przypadku niektórych leków ważna jest dieta niskopurynowa, aby zapobiec wtórnym uszkodzeniom, takim jak problemy z nerkami. Jednak specjalistyczna karma jest często droższa niż konwencjonalna karma dla psów. Odpowiednią karmę dla psów z leiszmaniozą można kupić już od 5,69 euro za kg.
Ponadto konieczne są regularne wizyty w klinice weterynaryjnej i badania laboratoryjne. Pozwala to na monitorowanie stanu zdrowia psa i reagowanie na zmiany w odpowiednim czasie. Pomimo wyzwań, pies z leiszmaniozą może prowadzić szczęśliwe życie. Koszty mogą być wysokie, ale dobre samopoczucie psa jest bezcenne.
Zapobieganie - chroń swojego psa przed leiszmaniozą
Najlepszym sposobem ochrony psa przed leiszmaniozą jest podjęcie odpowiednich środków ostrożności. Szczególnie ważne jest podjęcie odpowiednich środków ochronnych w obszarach ryzyka, w których występuje mucha piaskowa. Jeśli to możliwe, należy unikać podróżowania do krajów o wysokim ryzyku leiszmaniozy. Jeśli podróżowanie jest nadal konieczne, istnieją różne sposoby ochrony psa.
Skuteczna ochrona przed owadami jest niezbędna. Specjalne obroże lub preparaty typu spot-on pomagają odstraszać meszki i zmniejszają ryzyko infekcji. Pozostaw psa w domu o zmierzchu i w nocy, ponieważ wtedy komary są szczególnie aktywne. Aby zwiększyć ochronę, należy również zamontować moskitiery w oknach i drzwiach. Moskitiera nad miejscem do spania psa może również chronić go przed ukąszeniami.
Innym ważnym środkiem jest szczepienie przeciwko leiszmaniozie. Może to znacznie zmniejszyć ryzyko choroby i aktywować układ odpornościowy psa. Umożliwia to organizmowi lepszą walkę z patogenem. Szczepienie nie zapewnia pełnej ochrony przed infekcją, ale znacznie zmniejsza ryzyko wybuchu choroby. Dlatego warto zaszczepić psa przed podróżą do obszaru ryzyka.
Szczepienie przeciwko leiszmaniozie: procedura i koszty
Psa można zaszczepić przeciwko leiszmaniozie, gdy tylko ukończy 6 miesięcy. Podstawowe szczepienie składa się z trzech szczepionek podawanych w odstępie trzech tygodni. Koszt wynosi około 180 euro. Pies jest chroniony tylko miesiąc po ostatniej dawce, więc szczepienie należy wykonać co najmniej trzy miesiące przed podróżą. Następnie konieczne będzie coroczne szczepienie przypominające.
Ważne: Szczepienie nie zapobiega infekcji. Aktywuje układ odpornościowy, dzięki czemu pies może zwalczyć patogen bez zachorowania. Badania pokazują, że ryzyko zachorowania jest nawet czterokrotnie niższe u zaszczepionych psów.
6 najczęściej zadawanych pytań na temat leiszmaniozy u psów
Jak zachowuje się pies z leiszmaniozą?
Pierwsze objawy leiszmaniozy są często niespecyficzne. Psy często tracą na wadze, wydają się zmęczone, a ich sierść staje się coraz cieńsza. Szczególnie zauważalne są problemy skórne, takie jak egzema, wrzody lub uporczywy łupież. Węzły chłonne psów mogą być również spuchnięte.
W miarę postępu choroby atakuje ona ważne narządy, takie jak nerki lub wątroba. Na tym etapie ogólny stan psa znacznie się pogarsza. Wydaje się coraz słabszy, gorzej je i odczuwa silny ból. Wczesna diagnoza i leczenie mają kluczowe znaczenie dla kontrolowania przebiegu choroby i zapewnienia psu nowej jakości życia.