De zwarte soldaatvlieg - eiwitbron van de toekomst

Onze insecten worden gekweekt op geselecteerde boerderijen in Duitsland, Denemarken, Nederland en Frankrijk. We hebben de kwekerijen ter plaatse bezocht en waren onder de indruk van de goede omstandigheden waaronder ze worden gehouden. De larven doorlopen verschillende stadia op de kwekerijen en hebben een levensduur van ongeveer 13 dagen. Als je meer wilt weten over de kweek van de zwarte soldaatvlieg, bekijk dan dit artikel: Waar komen de insecten voor ons hondenvoer vandaan?

Voordat de larven zich verpoppen, worden ze voorzichtig afgekoeld. Hierdoor vallen ze in een soort koude slaap. Het is nog niet bewezen dat insecten pijn voelen. Toch willen we de insecten mogelijk lijden besparen. Daarom worden ze ter plekke met een scherp mes in een fractie van een seconde in stukken gehakt. Er is geen stressvol transport, zoals gebruikelijk is bij conventionele slacht. Voor onze gedroogde voeding gebruiken we gedroogde insecten die met een speciaal proces tot een fijn meel zijn vermalen. Dit meel mengen we vervolgens met bijvoorbeeld zoete aardappelen, lijnzaad en hennepolie. Voor ons natvoer gebruiken we diepgevroren insecten, omdat hierdoor het vocht behouden blijft.

Maar hoe zit het met het kweken van insecten? Is dit ook geen 'factory farming'?

In feite kan het houden van zwarte soldaatvliegen ook beschreven worden als fabriekslandbouw. Echter, niet alle 'factory farming' is hetzelfde. Er moet hier onderscheid worden gemaakt tussen de natuurlijke leefomgeving van insecten en andere boerderijdieren zoals runderen of varkens.

Varkens, runderen en pluimvee hebben veel ruimte nodig en worden vaak in zeer kleine stallen gehouden. Dit staat bekend als conventionele fabriekslandbouw. De zwarte soldaatvlieg leeft daarentegen ook in grote kolonies in de natuur en heeft veel minder ruimte nodig dan conventionele veeteelt, alleen al vanwege zijn grootte. De larven zijn graag in gezelschap. In de natuur leven ze in grote groepen en verslinden zo hun voedsel. Op boerderijen leven de larven in grote dozen waarin ze veel ruimte hebben. Toch liggen de larven altijd in grote hopen in een hoek van de doos. Als je de dieren met de hand uit elkaar haalt, duurt het maar een paar seconden voordat ze weer bij elkaar zijn. Dus terwijl een enkele koe of varken veel ruimte nodig heeft, zoeken de larven van de zwarte soldaatvlieg de nabijheid van soortgenoten. Ze voelen zich alleen echt thuis in groepen.

Of insecten pijn en lijden voelen, blijft tot op de dag van vandaag controversieel. Aangenomen wordt dat insecten geen bewuste waarneming hebben omdat ze het deel van de hersenen missen dat hiervoor verantwoordelijk is. Dit deel wordt de neocortex genoemd. Zonder bewuste waarneming kunnen pijn en lijden niet gevoeld worden.

Critici beweren dat insecten nog steeds pijn en lijden voelen. Dierenpsycholoog Vincent Dethier stelde kakkerlakken bloot aan elektrische schokken en observeerde ze. Hij ontdekte dat de kakkerlakken vermijdingsgedrag vertoonden. Sommigen concluderen uit dit experiment dat de insecten lijden. Bovendien maakt het moreel geen verschil of een dier de pijn bewust waarneemt of niet.

Wetenschappers daarentegen gaan ervan uit dat dieren alleen uit instinct handelen en niet vanwege pijn. Onderzoekers zijn van mening dat te veel empathie niet geschikt is voor onderzoek. Uit verschillende observaties en onderzoeken blijkt dat insecten waarschijnlijk niet in staat zijn om pijn en lijden waar te nemen. Het is ook onwaarschijnlijk dat ze de algemene gemoedstoestand kunnen waarnemen. Voorbeelden van waarnemingen zijn dat sprinkhanen blijven eten, ook al worden ze tegelijkertijd opgegeten door een bidsprinkhaan.

Toch kan bij gebrek aan bewijs niet met zekerheid gezegd worden dat insecten geen pijn en lijden waarnemen. Onze larven worden gedood zonder stress en in een fractie van een seconde, zodat de larven geen pijn kunnen voelen. Onze zwarte soldaatvliegen en hun larven krijgen de best mogelijke omstandigheden op de kwekerijen.