Vermoeide kat met IBD

IBD bij katten - symptomen, behandeling & voeding voor darmontsteking

Blijft je kat diarree houden, overgeven of afvallen? Dan gaat alles ineens weer goed, totdat de symptomen terugkeren en meestal erger worden? Dit wordt vaak veroorzaakt door IBD, een chronische darmontsteking die geleidelijk begint en je kat belast. Gelukkig kun je je kat met IBD helpen. Hier lees je hoe je de ziekte herkent en hoe je je kat kunt ondersteunen.
Ofrieda, 17.07.2025

Wat is IBD (inflammatoire darmziekte)?

De afkorting IBD staat voor "Inflammatory Bowel Disease", wat "inflammatoire darmziekte" betekent. Deze chronische ziekte tast het spijsverteringskanaal van je kat aan en kan ze veel ongemak bezorgen. De darm van je kat is permanent geïrriteerd en het resultaat is vaak een ernstige ontsteking in de darm. In ernstige gevallen kan het darmslijmvlies van je kat permanent gezwollen en getekend raken.

De darmen van je kat zijn de plek waar voedingsstoffen en energie worden opgenomen. Als je kat lijdt aan IBD en zijn darmslijmvlies ontstoken is, kan hij zijn voedsel niet meer goed verteren. De voedingsstoffen uit het voedsel worden dan niet meer goed opgenomen. Veel katten lijden dan aan ernstig gewichtsverlies en gebrek aan energie. IBD komt meestal in episodes voor. Je kat kan zich dus prima voelen met IBD totdat een nieuwe episode de symptomen weer triggert. Zonder behandeling kan IBD een ernstig verloop hebben. De ontsteking kan zich uitbreiden naar andere organen en andere ziekten uitlokken, zoals alvleesklierontsteking.

De oorzaak van IBD bij katten is nog niet opgehelderd. Verschillende factoren werken vaak op elkaar in om ontstekingen in de darmen te veroorzaken. De ziekte kan vaak in een vroeg stadium onder controle worden gebracht met de juiste therapie.

Endoscopie van een gezond darmslijmvlies

Endoscopie van een gezond darmslijmvlies

Endoscopie van een ontstoken darmslijmvlies

Endoscopie van een ontstoken darmslijmvlies
De foto's zijn gemaakt door de Dr Trillig Dierenkliniek.

De taken van het darmslijmvlies

Het darmslijmvlies is een belangrijke beschermende barrière voor je kat. Het bepaalt welke stoffen uit het voedsel in de bloedbaan terechtkomen en welke erbuiten blijven. Het weert ook ziekteverwekkers zoals bacteriën en virussen af.

Bij IBD werkt dit beschermende schild niet meer goed. Het immuunsysteem van je kat overreageert en valt het eigen darmslijmvlies aan. Dit resulteert in chronische ontstekingen, die niet alleen pijnlijk zijn, maar ook de opname van voedingsstoffen verstoren. Hierdoor kan je kat gebreksverschijnselen ontwikkelen, zelfs als hij voldoende eet.

Een gezonde darm is cruciaal voor het welzijn van je kat. Chronische darmziekten brengen de hele gezondheid van je kat uit balans.

Differentiatie tussen aandoeningen van dikke en dunne darm bij IBD

IBD kan de hele darm of slechts een deel van de darm van je kat aantasten. Het is dus mogelijk dat je kat een ontsteking heeft van de dikke of de dunne darm. De symptomen van je kat hangen af van welk deel van de darm is aangetast.

Als de dunne darm is aangetast, hebben veel katten papperige of vloeibare diarree, die soms gepaard gaat met braken. Ze verliezen veel gewicht, ook al is de hoeveelheid voedsel die ze eten niet veranderd. Sommige katten lijken geen eetlust te hebben, terwijl anderen voortdurend om eten bedelen.

Als de dikke darm ontstoken is, zien de symptomen er anders uit. Katten hebben dan frequente stoelgang, maar geven maar kleine hoeveelheden ontlasting door. In de ontlasting is vaak bloed of slijm te zien en naar de kattenbak gaan lijkt pijn te doen. Sommige katten persen hard bij het poepen, wat erg onaangenaam voor ze is.

Bij de behandeling van je kat is het belangrijk om te weten welk deel van de darm is aangetast.

IBD in de dunne darm

  • Ernstige klachten
  • Enorme diarree
  • Vaak overgeven
  • Ernstig gewichtsverlies

IBD in de dikke darm

  • Milde tot geen klachten
  • Plotselinge ontlasting
  • Hoog fecaal volume
  • Eiwittekort
  • Slijmerige uitwerpselen

IBD of de ziekte van Crohn - wat is het verschil?

IBD en de ziekte van Crohn hebben veel gemeen: beide zijn chronische ontstekingen van de darm, komen in episodes voor en veroorzaken ernstig ongemak. Maar terwijl de ziekte van Crohn bij mensen een nauwkeurig gedefinieerde ziekte is, bestaat deze diagnose niet in de diergeneeskunde. Tenminste niet onder deze naam.

Katten kunnen een bijzonder ernstige vorm van IBD ontwikkelen, die erg lijkt op de ziekte van Crohn bij mensen. In deze gevallen reikt de ontsteking tot diep in de darmwand en kan het hele spijsverteringskanaal van de kat worden aangetast. Symptomen zoals chronische diarree, braken, gewichtsverlies en verminderde opname van voedingsstoffen zijn ook vergelijkbaar.

De behandelmethoden zijn ook vergelijkbaar. Katten met ernstige IBD krijgen vaak cortison of immunosuppressiva om de overmatige immuunreactie af te remmen. Het is ook belangrijk om het dieet aan te passen. Dit is ook het geval bij mensen met de ziekte van Crohn.

De ziekte van Crohn bestaat dus eigenlijk niet bij katten. Ernstige IBD kan echter vergelijkbare gevolgen hebben en is vergelijkbaar met de ziekte van Crohn bij mensen.

IBD en de ziekte van Crohn in vergelijking

  • IBD is een chronische darmontsteking bij katten, de ziekte van Crohn beschrijft een chronische darmontsteking bij mensen.
  • Beide ziekten verlopen in fasen en zijn vandaag de dag nog steeds ongeneeslijk.
  • Buikpijn, diarree en braken zijn typische tekenen van IBD en de ziekte van Crohn.
  • Bij katten met IBD zijn alleen de dunne en dikke darm aangetast, terwijl bij mensen met de ziekte van Crohn het hele spijsverteringskanaal kan zijn aangetast.
  • De oorzaken van IBD en de ziekte van Crohn zijn nog steeds onduidelijk. In het geval van de ziekte van Crohn wordt naast ongezonde voeding en milieu-invloeden een genetische oorzaak vermoed.
  • Een genetisch defect is nog niet geïdentificeerd als de oorzaak van IBD. Er wordt echter ook een genetische oorzaak vermoed.

Oorzaken - Waarom krijgen katten IBD?

Waarom ontwikkelen sommige katten IBD? De precieze oorzaak is nog niet duidelijk. Onderzoekers vermoeden dat verschillende factoren op elkaar inwerken.
  • Eén trigger is een verkeerde reactie van het immuunsysteem. Het lichaam van je kat beschouwt onschadelijke voedselbestanddelen of lichaamseigen darmcellen als gevaarlijk en bestrijdt ze. Deze constante afweerreactie leidt tot chronische ontsteking van het darmslijmvlies.
  • Voeding kan ook een rol spelen. Sommige katten zijn gevoelig voor bepaalde voedingsingrediënten, zoals granen, kunstmatige toevoegingen of dierlijke eiwitten. Intoleranties en allergieën kunnen ontstekingen in de darmen vergroten. Pittig of heet eten is ook niet goed voor je kat en zijn spijsvertering. Je kat moet daarom niet van je bord knabbelen.
  • Dan is er nog de darmflora - een enorme gemeenschap van bacteriën die een belangrijke bijdrage levert aan de spijsvertering en het algehele welzijn. Als dit delicate evenwicht wordt verstoord, kan dat ontstekingen in de hand werken.
  • Stress kan IBD ook verergeren. Katten reageren gevoelig op veranderingen in hun omgeving, of het nu een verhuizing, nieuwe huisgenoten of harde geluiden zijn. Als het lichaam al verzwakt is, kan stress de ziekte verder verergeren.
  • Genetische aanleg zou ook een rol spelen. Vooral Siamese katten en andere Oosterse katten zouden vatbaarder zijn voor IBD. Dit is echter niet wetenschappelijk bewezen.
IBD wordt dus niet veroorzaakt door één oorzaak, maar door een combinatie van verschillende factoren.

Symptomen - IBD bij katten herkennen

IBD ontwikkelt zich geleidelijk en kan zich op heel verschillende manieren ontwikkelen. Sommige katten vertonen slechts milde symptomen, anderen kampen met ernstige symptomen die hun leven ernstig beïnvloeden. De symptomen hangen af van welk deel van het spijsverteringskanaal is aangetast. Terwijl sommige katten vooral last hebben van diarree, lijden andere katten aan chronisch braken of verlies van eetlust.

De symptomen komen vaak in fasen voor. Er zijn dagen dat je kat helemaal normaal lijkt en dan vertoont hij plotseling weer ernstige symptomen. Juist deze schommelingen maken het moeilijk om IBD vast te stellen. Hoe eerder je de symptomen juist herkent, hoe eerder je je kat kunt helpen.

Veel voorkomende symptomen van IBD

  • Diarree (papperig, vloeibaar, slijmerig, soms met sporen van bloed)
  • Frequent braken van onverteerd voedsel of maagzuur
  • Gewichtsverlies, ook al eet je kat normaal of zelfs meer
  • Verlies van eetlust of hongersnood
  • Winderigheid en buikpijn
  • Doffe, glansloze vacht
  • Haaruitval
  • Frequente toiletbezoeken, vaak met slechts kleine hoeveelheden ontlasting
  • Vermoeidheid en zwakte
  • Rusteloosheid en nervositeit
  • Gras of uitwerpselen eten (door gebrek aan voedingsstoffen)
Omdat de symptomen vaak in episodes optreden, is het belangrijk om ze goed in de gaten te houden. Een eet- en symptoomdagboek kan helpen om patronen te herkennen en in een vroeg stadium op veranderingen te reageren.

Diagnose - Hoe wordt IBD bij katten vastgesteld?

De diagnose IBD is vaak moeilijk te stellen. De symptomen lijken op andere maagdarmziekten en daarom zijn er verschillende onderzoeken nodig om een definitieve diagnose te stellen.

Bloedonderzoek - eerste aanwijzingen

Een bloedtest is een van de eerste stappen om de gezondheidstoestand van je kat te controleren. IBD zelf is niet direct aantoonbaar in het bloed, maar bepaalde bloedwaarden duiden op chronische ontsteking of gebreksverschijnselen.

De volgende bloedwaarden zijn vooral belangrijk:

  • Ontstekingswaarden (globulinen, CRP, witte bloedcellen):

    Verhoogde ontstekingswaarden geven aan dat het lichaam van je kat ergens tegen vecht - een typisch teken van IBD. Vooral C-reactief proteïne (CRP) stijgt bij ontstekingen. Verhoogde globulines of een veranderd aantal witte bloedcellen kunnen ook wijzen op IBD.

  • Vitamine B12 (cobalamine) en foliumzuur:

    Katten met IBD hebben vaak een vitamine B12-tekort omdat het ontstoken darmslijmvlies de vitamine niet meer goed kan opnemen. Je kunt een vitamine B12-tekort bij je kat herkennen aan vermoeidheid, verlies van eetlust en gewichtsverlies. Als de dunne darm van je kat ontstoken is, kan hij ook een tekort aan foliumzuur (vitamine B9) hebben. Als de niveaus van vitamine B12 en foliumzuur laag zijn, kan dit duiden op IBD.

  • Lever- en pancreaswaarden (ALT, ALP, lipase, PLI):

    Chronische darmontsteking belast ook andere organen zoals de lever of alvleesklier van je kat. Verhoogde leverwaarden (ALT, ALP) geven aan dat de lever last heeft van de ontsteking. De bloedwaarde PLI (Pancreatic Lipase Immunoreactivity) wordt gebruikt om pancreatitis uit te sluiten. Dit veroorzaakt soortgelijke symptomen als IBD en daarom is een nauwkeurige diagnose belangrijk.

  • Totaal eiwit en albumine:

    Katten met ernstige IBD verliezen vaak eiwitten via de beschadigde darmen. Een laag eiwitgehalte kan leiden tot spieratrofie, zwakte en het vasthouden van vocht in het lichaam. Een indicator is het albuminegehalte in het bloed van je kat. Albumine is een belangrijk eiwit dat je kat aanmaakt in de lever. Als het albuminegehalte in het bloed daalt, kan dit een teken zijn van een verminderde opname van voedingsstoffen als gevolg van IBD.
De bloedwaarden alleen zijn echter niet voldoende om met zekerheid IBD vast te stellen. Ze helpen om andere ziekten uit te sluiten en laten zien of je kat last heeft van de gevolgen van een chronische darmontsteking. Verder onderzoek van je kat is nodig voor een nauwkeurige diagnose.

Ontlastingsonderzoek - uitsluiting van andere oorzaken

Naast het bloedonderzoek is ook een onderzoek van de ontlasting nuttig. Hiermee wordt gecontroleerd of parasieten zoals Giardia of wormen de symptomen veroorzaken. Een teveel aan bacteriën of onverteerde voedselresten in de ontlasting kan ook wijzen op een verstoorde darmflora. Het ontlastingsonderzoek kan vaak andere ziekten uitsluiten of diagnosticeren.

Echografie - een kijkje in de darm

Een echografie van de buik kan helpen om IBD van andere ziekten te onderscheiden. Typische tekenen zijn verdikte darmwanden, vochtophoping of een veranderde stoelgang. Een echo is een snelle en pijnloze methode om de eerste aanwijzingen van een chronische darmontsteking te krijgen. Je kat zal echter stil moeten blijven zitten - wat hij misschien niet leuk vindt.

Biopsie - de veiligste diagnosemethode

De veiligste manier om IBD duidelijk vast te stellen is door een weefselmonster van de darm van je kat te nemen - een zogenaamde biopsie. Dit wordt genomen via een endoscopie of als onderdeel van een operatie. Onder de microscoop is dan precies te zien of het darmslijmvlies van je kat ontstoken is en om welke cellen het gaat. Een biopsie is vooral nuttig als de symptomen heel ernstig zijn.

Conclusie: De juiste diagnose vereist geduld

Katten met IBD hebben soortgelijke symptomen als veel andere ziekten. Daarnaast kan IBD veel verschillende oorzaken hebben. Een grondig onderzoek is daarom belangrijk om andere ziekten uit te sluiten. Bloedonderzoek, ontlastingsonderzoek, echografie en, indien nodig, een biopsie helpen om de oorzaak van de symptomen te achterhalen. Hoe eerder IBD wordt herkend, hoe beter je kat behandeld kan worden. En hoe groter de kans dat hij ondanks de ziekte een gelukkig leven kan leiden.

Therapie - IBD bij katten behandelen

Als je kat lijdt aan IBD, is nauw overleg met de dierenkliniek belangrijk. De behandeling hangt af van welk deel van de darm is aangetast en hoe ernstig de ontsteking is. Vaak is een combinatie van verschillende therapeutische benaderingen nodig om de symptomen van je kat op de lange termijn te verlichten.

Om het effect van de behandeling bij te houden, kun je een IBD-dagboek bijhouden. Noteer wanneer de symptomen optreden en hoe ernstig ze zijn. De dierenkliniek kan deze informatie gebruiken om te reageren op veranderingen en de behandeling voor je kat te optimaliseren. Dit maakt het makkelijker om triggers voor opflakkeringen te herkennen en de levenskwaliteit van je kat op de lange termijn te verbeteren.

Het juiste dieet

De juiste voeding is een doorslaggevende factor bij de behandeling van IBD. Veel katten met IBD zijn gevoelig voor bepaalde voedingsingrediënten. Daarom is een verandering van dieet nuttig om ontstekingen te verminderen en de spijsvertering van je kat te verlichten.

Een hoogwaardige eiwitbron die je kat goed verdraagt is bijzonder belangrijk. Insecten zijn bijvoorbeeld een bijzonder goede eiwitbron, terwijl gewone vleessoorten zoals kip of rund vaak problematisch zijn. In ernstige gevallen kan gehydrolyseerd voer ook een oplossing zijn voor je kat. De eiwitbron moet worden gecombineerd met licht verteerbare koolhydraten zoals rijst. Dit verlicht de spijsvertering van je kat, zodat hij eindelijk weer van zijn maaltijden kan genieten. Omdat elke kat anders reageert, is het belangrijk om hun voedseltolerantie goed in de gaten te houden. Een voedingsdagboek kan helpen om problematische ingrediënten te identificeren en het dieet van je kat aan te passen.

Veel symptomen kunnen worden verlicht met de juiste voeding. Je kat kan ondanks IBD een actief en gelukkig leven leiden.

Vermijd gebreksverschijnselen

Door de ontsteking in de darmen kan je kat belangrijke voedingsstoffen uit zijn voedsel niet meer goed opnemen. Katten met IBD hebben vooral een tekort aan vitamine B12, taurine en ijzer, wat kan leiden tot vermoeidheid, gebrek aan eetlust en zwakte. Tekorten aan omega-3 vetzuren, zink en magnesium komen ook vaak voor, wat de ontsteking in de darmen kan verergeren.

Om te voorkomen dat je kat gebreksverschijnselen ontwikkelt, heeft hij voedingssupplementen nodig of bijvoorbeeld vitamine B12-injecties. Dieetvoeding voor katten met IBD bevat vaak meer vitaminen en voedingsstoffen om een tekort te voorkomen. Regelmatig bloedonderzoek helpt om een tekort aan voedingsstoffen bij je kat in een vroeg stadium te herkennen en de behandeling individueel aan te passen.

Houd er rekening mee dat overvoeren ook kan voorkomen. Geef daarom alleen supplementen na overleg met een dierenarts.

Medicatie - wat helpt echt?

Soms is een verandering van dieet niet genoeg om de symptomen van je kat te verlichten. Dan is medicatie de enige manier om het leven van je kat de moeite waard te houden. Cortison (bijvoorbeeld prednisolon) is een veelgebruikt medicijn om de immuunrespons in de darmen te onderdrukken. Veel katten voelen zich al na een paar dagen beter met cortison. Diarree en braken nemen af, hun eetlust normaliseert en ze lijken over het algemeen stabieler. Maar cortison is geen onschuldig wondermiddel. Het kan veel katten helpen, maar kan ook ernstige bijwerkingen veroorzaken.

Sommige katten redden zich jarenlang goed met een lage dosis cortisone. Anderen hebben aanvullende immunosuppressiva nodig zoals cyclosporine of chlorambucil als cortison alleen niet meer voldoende is. Deze medicijnen onderdrukken het immuunsysteem nog meer dan cortison en zijn voor sommige katten de enige oplossing. Immunosuppressiva hebben invloed op de hele stofwisseling van je kat en daarom kunnen ze ernstige bijwerkingen hebben.

Als de darmflora van je kat uit balans is door bacteriën, kunnen antibiotica helpen. Probiotica worden vaak aangeraden om de darmflora weer in balans te brengen. Daarnaast kunnen maagbeschermers zoals omeprazol of sucralfaat verlichting bieden.

Laat je kat regelmatig onderzoeken door een dierenarts om de therapie zo nodig aan te passen. Dit komt omdat bij elke medicatie bijwerkingen kunnen optreden, vooral als de dosering verkeerd is.

Bijwerkingen van cortison en andere medicijnen

Cortison is de enige oplossing voor sommige katten met IBD. Het kan echter ernstige bijwerkingen veroorzaken. Veel katten krijgen onverzadigbare honger als gevolg van de behandeling, zijn constant aan het bedelen en komen aan in gewicht. Anderen drinken zoveel dat ze constant naar de kattenbak moeten. Op de lange termijn kan cortison de bloedsuikerspiegel aantasten en het risico op suikerziekte verhogen. De huid van je kat wordt dunner, kleine wondjes genezen langzamer en het immuunsysteem wordt verzwakt. Je kat is dan erg vatbaar voor infecties en andere ziekten. Sommige katten lijken rustiger dan voorheen, alsof de ziekte een deel van hun energie heeft weggenomen.

Immunosuppressiva zijn ook niet zonder bijwerkingen. Ze kunnen de maag belasten, misselijkheid veroorzaken of de afweer van het lichaam zodanig onderdrukken dat zelfs onschuldige infecties gevaarlijk kunnen worden. Bij langdurige behandeling met immunosuppressiva kan de medicatie de lever en nieren van je kat aantasten.

Antibiotica vallen zowel de goede als de slechte darmbacteriën aan en kunnen de spijsvertering van je kat extra belasten. Na een behandeling met antibiotica is vaak een darmkuur nodig om de darmflora weer op te bouwen.

Door regelmatige controles kan de therapie altijd worden aangepast aan de behoeften van je kat. Bij sommige katten werkt de behandeling zo goed dat de medicatie geleidelijk kan worden afgebouwd. Sommige katten kunnen zelfs gelukkig leven ondanks IBD met behulp van een aangepast dieet.

Alternatieve behandelopties

Velen zijn op zoek naar zachte alternatieven voor medicatie, maar de waarheid is: er is geen wetenschappelijk bewijs dat alternatieve methoden IBD effectief kunnen behandelen.

Sommige mensen melden positieve ervaringen met homeopathie of kruiden zoals iepenschors en kurkuma. Het effect van deze methoden is echter niet bewezen. CBD-olie wordt ook besproken, maar niet alle katten verdragen de olie.

Eén ding dat echt kan helpen is stressvermindering. Een rustige omgeving, vaste routines en veilige plekken om je in terug te trekken kunnen ziekteperioden verminderen. Zorg ervoor dat je kat zich veilig bij je voelt en veel kan rusten.

Alternatieve benaderingen kunnen de therapie ondersteunen, maar ze vervangen geen medische behandeling. Iedereen die dergelijke methoden wil uitproberen, moet dat alleen doen in overleg met een dierenarts.

Welke rol speelt voeding bij IBD?

Voeding is een van de belangrijkste factoren bij de behandeling van IBD. De juiste voeding kan ontstekingen in de darmen verlichten, terwijl ongeschikte voeding de symptomen kan verergeren. Omdat elke kat anders reageert op verschillende voedingsmiddelen, is er geen pasklare oplossing. In plaats daarvan moet je individueel uitzoeken wat je kat wel en niet kan verdragen. Wij laten je zien hoe je het juiste IBD-voer vindt.

Een IBD-voeding voor katten moet de volgende eigenschappen hebben

Veel katten met IBD zijn gevoelig voor gewoon vlees zoals kip of rund. Het is daarom belangrijk dat je een eiwitbron kiest die je kat goed verdraagt. Voor sommige katten kan het helpen als ze de eiwitbron nog nooit eerder hebben gegeten. Daarnaast mag het voer maar één dierlijke eiwitbron bevatten. Voor katten met IBD raden we insecteneiwit aan. Insecten zijn een hoogwaardige en zeldzame eiwitbron en geven je kat veel energie. We hebben gemerkt dat zelfs gevoelige katten insecten goed verdragen.

Het voer moet ook licht verteerbare koolhydraten bevatten. Rijst is bijvoorbeeld bijzonder licht verteerbaar en kan de spijsvertering van je kat verlichten. Het vetgehalte van het voer speelt ook een belangrijke rol bij IBD. Een verlaagd vetgehalte verlicht de spijsvertering van je kat. Omdat sommige katten met IBD last hebben van gewichtsverlies, moet je ervoor zorgen dat je kat toch op gewicht blijft. Veel katten met IBD hebben een tekort aan voedingsstoffen. Vooral kalium, natrium, chloride en vitamine B12 zijn cruciaal. Het voer van je kat moet deze voedingsstoffen in de juiste hoeveelheden bevatten.

Als je kat geen normaal voer meer kan verdragen, is gehydrolyseerd kattenvoer soms een oplossing. In dit voer worden de eiwitten afgebroken tot kleine moleculen. Hierdoor kan het immuunsysteem van je kat de eiwitten niet meer herkennen en er niet meer op reageren.

Een overzicht - vereisten voor voeding voor katten met IBD

  • Hoogwaardige en goed verdragen ingrediënten
  • Slechts één eiwitbron (monoproteïne) - bijvoorbeeld insecten
  • Licht verteerbare koolhydraten - bijvoorbeeld rijst
  • Iets minder vet
    Droogvoer met verlaagd vetgehalte heeft meestal een vetgehalte van 5 tot 9 %, natvoer met verlaagd vetgehalte heeft meestal een vetgehalte van 2 tot 5 %.
  • Verhoogd kaliumgehalte
    Meer dan 0,5 % voor droogvoer en meer dan 0,14 % voor natvoer
  • Verhoogd natriumgehalte
    Meer dan 0,18 % voor droogvoer en meer dan 0,05 % voor natvoer

Nuttig middel bij IBD - Het voedseldagboek

In het begin is het moeilijk om uit te vinden welke ingrediënten je katten kunnen verdragen. Sommige katten reageren meteen met diarree of braken als ze iets hebben gegeten dat niet goed voor ze is. Andere katten vertonen pas veel later symptomen, waardoor je je misschien niet eens realiseert dat er een verband is met het voer. Zonder een duidelijk overzicht kan het snel giswerk worden - en dit is precies waar een voedingsdagboek kan helpen.
Het is als een persoonlijk logboek voor je kat: je noteert wat hij eet, wanneer hij symptomen vertoont en hoe zijn algemene toestand verandert. Soms zijn het maar kleine details. Ze kan bijvoorbeeld veel drinken na het eten van een bepaald ingrediënt. Of misschien trekt je kat zich terug na een nieuw soort voedsel en voelt ze zich onwel. Maar het zijn juist deze observaties die cruciaal zijn voor het herkennen van patronen.
Kat op de bank

Een voedseldagboek is niet alleen handig voor jezelf, maar ook voor het bezoek aan de dierenkliniek. In plaats van af te moeten gaan op aannames, kun je samen conclusies trekken op basis van de gegevens. Misschien is het niet het hele voer, maar slechts één bepaald ingrediënt dat de symptomen veroorzaakt. Of misschien treden de symptomen altijd op als je te snel van voer bent veranderd.

Het vergt geduld om het perfecte dieet voor je kat te vinden. Met een voedingsdagboek heb je de beste kans om de ziekte beter te begrijpen en de juiste voeding te vinden. Met jouw bevindingen, de steun van de dierenarts en onze hulp kun je het leven van je kat beetje bij beetje verbeteren. Soms zijn het deze kleine stappen die uiteindelijk het grootste verschil maken.

Wat gebeurt er als IBD niet wordt behandeld?

IBD is een chronische ziekte die zonder behandeling kan blijven verergeren. Sommige katten hebben aanvankelijk milde symptomen, maar na verloop van tijd wordt de ontsteking agressiever en worden de symptomen ernstiger.

Als IBD onbehandeld blijft, kan je kat blijvende spijsverteringsproblemen ontwikkelen. Diarree, braken en buikpijn worden erger en komen vaker voor. Je kat kan minder voedingsstoffen uit zijn voedsel opnemen. Hij verliest veel gewicht en ontwikkelt gebreksverschijnselen zoals ernstige vermoeidheid. Op de lange termijn kan de ontsteking van de darmwand zich ontwikkelen tot zweren en littekenvorming. Het risico op darmkanker neemt ook toe.

Zonder behandeling kan de levenskwaliteit van je kat aanzienlijk verslechteren. Hij zal ernstige pijn lijden en geen energie hebben. In ernstige gevallen kan IBD zelfs dodelijk zijn.

Met de juiste behandeling kan je kat vele jaren goed leven, zelfs met IBD! De ziekte kan niet worden genezen, maar wel onder controle worden gehouden. Hoe eerder je het herkent en laat behandelen, hoe beter de kansen van je kat op een gelukkig leven.

Eindstadium IBD - wanneer is het juiste moment om afscheid te nemen?

Er is niets moeilijker dan beseffen dat je tijd met je geliefde kat ten einde loopt. In sommige gevallen kan IBD zo ver gevorderd zijn dat het lichaam van je kat steeds zwakker wordt. Als ze nauwelijks eet, gewicht verliest en alleen maar slaapt van uitputting, dan is IBD ernstig. Je kat heeft nu waarschijnlijk veel pijn.

Er is geen duidelijke grens en geen vast tijdstip voor de beslissing. Maar als het zo slecht gaat met je kat, rijst de vraag of haar leven nog wel de moeite waard is. Misschien houdt ze het alleen vol omdat jij aan haar zijde staat? Het team van de dierenkliniek kan je helpen om de situatie te beoordelen. Maar uiteindelijk ken jij je kat het beste. Afscheid nemen is pijnlijk - maar het is het laatste stukje liefde dat je voor haar kunt doen. Ze was er altijd voor jou. En nu ben jij er voor haar.

De 8 meest gestelde vragen over IBD bij katten

Is bij jouw kat IBD vastgesteld en zit je met een berg vragen? De ziekte is complex en verloopt bij elke kat anders. Wij geven je antwoorden op de belangrijkste vragen om je te helpen met de IBD van je kat om te gaan.

Hoe lang leeft een kat met IBD?

Met de juiste behandeling kan je kat ondanks IBD vele jaren goed leven. Als je de ziekte vroeg herkent en laat behandelen, kan je kat een normale leeftijd bereiken. Zonder behandeling kan hun toestand echter snel verslechteren en zal hun levensverwachting afnemen. Met de juiste zorg kan je kat vele gelukkige jaren aan je zijde doorbrengen.

Hoe wordt IBD vastgesteld?

De diagnose is niet eenvoudig, omdat de symptomen van IBD lijken op die van veel andere ziekten. De eerste stap is daarom het uitsluiten van andere ziekten, parasieten of infecties als oorzaak. Dit wordt gedaan met behulp van bloed- en ontlastingsonderzoek. Met behulp van een echografie worden verdikte darmwanden zichtbaar, die een indicatie geven van IBD. De meest betrouwbare diagnose wordt echter gesteld met behulp van een weefselmonster (biopsie). Hieruit blijkt of er sprake is van ontstekingsveranderingen in de darmwand en dus van IBD.

Is IBD te genezen bij katten?

Nee, IBD is een chronische ziekte en kan niet genezen worden. Maar met de juiste behandeling - door dieet, medicatie en stressvermindering - kunnen de symptomen van je kat vaak goed onder controle worden gehouden. Veel katten kunnen ondanks IBD een gelukkig en symptoomvrij leven leiden.

Hoe lang duurt een IBD flare?

Hoe lang een IBD-opflakkering duurt, kan sterk variëren. Een milde flare-up kan slechts een paar dagen duren, terwijl de symptomen in ernstige fasen weken kunnen aanhouden. Sommige katten hebben lange stabiele fases totdat er plotseling weer een flare-up optreedt. Met de juiste behandeling kunnen flare-ups worden verkort of helemaal worden voorkomen.

Wat te eten met IBD?

Je kunt je kat het beste licht verteerbaar voer van hoge kwaliteit geven met een goed verdraagbare eiwitbron zoals insecten. Zorg er ook voor dat het voer weinig vet bevat om de spijsvertering van je kat te ontlasten. In ernstige gevallen kan gehydrolyseerd voer helpen.

Waar komt darmontsteking bij katten vandaan?

De precieze oorzaken zijn niet opgehelderd. Een verkeerde reactie van het immuunsysteem, een verkeerd dieet en een verstoorde darmflora spelen waarschijnlijk een rol. Stress kan flare-ups ook versterken of uitlokken. Het is vaak een combinatie van verschillende factoren die leidt tot IBD bij katten.

Helpen probiotica bij katten met IBD?

Sommige katten hebben baat bij probiotica, omdat ze kunnen helpen de darmflora te stabiliseren. Niet alle katten verdragen ze echter goed. Het vergt geduld en vaak meerdere pogingen om erachter te komen of en welk probioticum goed is voor de kat. Het effect is individueel - het is het proberen waard, maar niet elke kat reageert erop. Houd er rekening mee dat het effect van probiotica onvoldoende is onderzocht en geef ze alleen aan je kat na overleg met een dierenarts.

Hoe lang duurt het voordat prednison werkt bij katten met IBD?

Prednison kan vaak al na een paar dagen voor een merkbare verbetering zorgen. In sommige gevallen kan het echter een tot twee weken duren voordat de symptomen van je kat verbeteren. Het is belangrijk om de dosis geleidelijk aan te passen om het effect te optimaliseren en bijwerkingen te minimaliseren. Je moet er wel rekening mee houden dat prednison eerst in het lichaam moet worden omgezet in zijn actieve vorm, prednisolon. In de diergeneeskunde wordt prednisolon daarom vaak direct toegediend, omdat niet alle dieren prednison betrouwbaar kunnen omzetten in prednisolon. De toediening van prednisolon zorgt ervoor dat de behandeling effectief is.

Leven met IBD - Hoe je je kat zo goed mogelijk kunt ondersteunen

IBD verandert het dagelijks leven - voor je kat en voor jou. Er zijn goede dagen waarop je kat normaal eet, spint en bijna weer als vanouds is. En dan zijn er andere dagen waarop ze zich terugtrekt, haar eten overslaat of weer diarree heeft. Het is een constant op en neer gaan dat geduld, liefde en aandacht vereist.

Het juiste dieet is een van de belangrijkste sleutels. Als je het eenmaal hebt gevonden, moet je je er consequent aan houden, want elke verandering van voeding kan een nieuwe IBD-opflakkering uitlokken. Regelmatige dierenartsonderzoeken helpen om de symptomen onder controle te houden. Hierdoor kun je ook snel reageren als de therapie van je kat moet worden aangepast.

Een rustige omgeving, vaste routines en een gevoel van veiligheid geven je kat een gevoel van veiligheid. Hij moet voelen dat je er voor hem bent - op goede en slechte dagen.

Heb je vragen? - Neem gerust contact met ons op via: [email protected]